Biografie

“Wees geen schaap, maar als je er absoluut op staat, wees dan een zwarte.”
J Walker

J Walker, een Engelse kunstenaar, product- en grafisch ontwerper, heeft een levenslange passie voor kunst die nooit is weggeëbd. Als 11-jarige bladerde hij door de Athena posterrekken in zijn favoriete platenzaken op zoek naar de nieuwste visionaire landschappen van Rodney Mathews of kopieerde nauwgezet (in olieverf) de wild erotische en perfect uitgevoerde airbrush beelden van de Japanse kunstenaar Hajime Sorayama (1947 – ). Hoewel Walker’s werk een heel andere weg is ingeslagen dan zijn vroege invloeden, is er nog steeds iets van die adolescente fascinatie voor de krachtige mix van kunstenaar als ambachtsman en generator van visuele, niet eerder gerealiseerde ideeën die door zijn werk loopt.

Voor Walker is het nauwe huwelijk tussen een goed uitgedachte en vervaardigde esthetiek en zijn verlangen om een sociaal, politiek, consumenten- of cultureel idee te delen met een publiek, belangrijk om wat hij noemt “de perfecte bloei” in de kunst te creëren. Een viscerale/mentale gebeurtenis waarbij een kijker daadwerkelijk het volledige scala aan prikkels ervaart, esthetisch, emotioneel en intellectueel – vergelijkbaar met verliefd worden op het idee en de presentatie ervan.

Als 50-jarige kunstenaar, die krachtiger dan ooit werkt in verschillende media, verkent hij verschillende wegen die te maken hebben met de menselijke conditie en stelt hij voortdurend de definitie en evaluatie van hedendaagse kunst in ons met media en informatie verzadigde tijdperk ter discussie. Hij onderzoekt en gebruikt klassieke kunstvormen, waarbij hij gebruik maakt van wat (soms) een ‘conventionele’ esthetiek kan worden genoemd, maar met een extra twist. De menselijke vorm is vaak aanwezig, maar altijd speels aangepast, gemuteerd (soms verminkt) en verkend om een bepaald verhaal te vertellen over de duistere, tegenstrijdige, humoristische en vaak bizarre aard van mensen – op individueel of kudde-mentaliteitsniveau. Dubbele bodems en mimetische misleidingen zijn ook verspreid over zijn aanpak. Vanuit zijn achtergrond in de reclame en grafische vormgeving neemt hij vaak zijn toevlucht tot juxtapositie en onverwachte combinaties van ideeën, objecten en elementen om de wereld van de verzadigde, vermoeide consument een nieuwe uitnodigende, frisse en innemende ruimte te geven.

Walker is een kunstenaar die niet bang is om de grenzen van proportie en evenwicht te verleggen. Hij is zeer betrokken bij en speelt met het onderwerp esthetiek en stelt dat “de natuur weliswaar een gemeenschappelijk, universeel begrepen esthetisch model biedt, dat de meerderheid van de kunstenaars op de een of andere manier gebruikt”, maar dat de geforceerde, gevoede, aangeleerde en vervaardigde esthetiek waarmee het commercialisme de maatschappij overlaadt (wat hij het King’s New Clothes-syndroom noemt – het gemakkelijkst herkenbaar en overheersend in de modewereld) ook een rijk gebied is voor intrige en verkenning. Het idee van de beweging van kitschobjecten (bijvoorbeeld) – veracht en geminacht op één niveau, die op de een of andere manier naar de andere kant van het waardespectrum kunnen worden geschoven en worden geprezen als waardige kunstobjecten die onze aandacht verdienen – is een gebied waar hij graag in duikt.

In dit verband verwijst hij naar het werk van de grote Victoriaanse humorist, toneelschrijver en gothic novelist Oscar Wilde. The philosophy of dress (Oscar Wilde 1854-1900). Voor het eerst verschenen in de New-York Tribune in 1885.

“Mode is vergankelijk. Kunst is eeuwig. Wat is een mode eigenlijk? Een mode is slechts een vorm van lelijkheid die zo absoluut ondraaglijk is dat we het elke zes maanden moeten veranderen!”